De sfeer zit er goed in. Er worden controle rondes gelopen en de eerste verhuizers lopen al door het gebouw. Op de een of andere manier moet ook echt alles vandaag worden gedaan, en dan in het bijzonder dingen waarvan ik me afvraag had dat nou niet een dag eerder gekund ?
Mensen die vandaag voor het laatst zijn en uitgebreid een bijna 15 jarige historie wil veilig stellen. Printers die al weken op de verkeerde plak staan en nog steeds niet zijn verplaats. Leveranciers die er vandaag ineens achter komen dat onze bestelling van vorige week niet te leveren is, telefoons die eer gisteren zouden worden verstuurd die nou pas verscheept worden..
Blackberries die uitgerekend morgen klaar moeten zijn, kpn die ineens zijn afspraak over een silent ADSL move niet silent kan houden.
Maar dat kan de sfeer in het team niet verpesten. Ik zit met stijgend plezier die gasten te observeren. Je merkt aan alles dat de spanning stijgt. Stiekjes worden met dodelijke presisie geschoten van dicht bij. Superdroog worden fouten benoemd en daarna het slachtoffer belachelijk gemaakt. Maar alles gaat in goede sfeer. We hebben de belangrijkste dingen voor aanstaand weekend uitgebreid doorgesproken. Het ETEN. De tijden staan vast en ook wat en wanneer we gaan eten. Oh ja.. dat met die servers heen en weer rijden moet ook nog, maar dat eten … 😉
We hebben een tijdsschema gemaakt met voldoende overleg momenten en als het loopt zoals we hopen dan zou de zaterdag wel eens mooi rustig kunnen verlopen. Als er geen tegenslagen zijn dan hebben we tijd genoeg en kan er zondag op het gemak worden opgeschakeld en zouden we zonder problemen klaar kunnen zijn.
De dingen die nou nog moeten en waar we geen directe invloed op hebben zijn KPN die een nummerreeks moet omleiden. Een leverancier die morgen alsnog de resterende telefoons moet leveren die door een gast als de sodewideweerga moeten worden aangesloten. Niet dat ik me daar druk over maak, hij is een diesel, je geeft een keer gas en hij loopt rustig door. Elke keer is ie een poos van de afdeling en komt dan terug met weer een hoop wat ie heeft opgelost en waar ie niet mee verder kon.
Ook is ie net zo’n droogkloot als de rest van het team, wat ervoor zorgt dat de humor op dit moment een erg sterk bindende kracht is.
Ook worden de gesprekken steeds waziger tussen de team leden.
- Tussen de tegenoverliggende bureau’s staat een soort ‘pornolatje’ waar je papier tegen aan kan prikken. Die lat is dusdanig hoog dat je niet standaard er overeen kijkt. Twee jongens testen de bureau standaards en moeten een TFT scherm demonteren. Daarvoor gebruiken ze electrische schroevendraaien. Grrrrrgrrrrrkzzzt krak zoemt dat ding. “Stop! Dit is te dik‘ foetert de een. Ik beweeg mijn hooft om over de lat te kijken terwijl ik door de ander schaapachtig wordt aangeken “Eh.. ik voel ‘m al” grijnst ie me aan.
- Ik sta met lid-1 te overleggen. Lid-2 komt met een schroefbitje in de hand op me aflopen “Jij moet dit bitje morgen meenemen” zegt ie. Ik pak het bitje aan en doe die omslachtig in mijn broekzak. Lid-2 vraag verbaasd waarom ik dat bitje voor lid-2 moet meenemen, kan ie niet beter dat bitje zelf meenemen? “Nee“, antwoord lid-2,”ik heb dat bitje niet meer“. Als lid-1 en ik rollend van de lach omdonderen staat ie nog steeds wat onnozel van ‘m af te kijken.
- Lid-1 en lid-2 staan met elkaar te praten Lid-1: “heb jij op die ene afdeling die dinges gezien” Lid-2: “welke dinges?”
[1]Dingessmurfs ?
Lid -1:”Nou je weet wel die dinges” Lid-2: “hoe kan ik nou weten wat je bedoeld als alles dingessen op die ene afdeling zijn? ” Lid-1 kijkt mij aan en zegt “ik bedoel die ene dinges ” waarop ik antwoord : “Die nieuwe werkdingesen op het einde van de derde etage ? ” “Ja die!” antwoord lid-1 terwijl lid-2 foeterend wegloopt “Jullie zijn gek, welke taal bestaat nou uit alleen dinges en dan elkaar ook nog begrijpen ?“
We hebben een mooi voordeeltje, de bestelde bus is eerder afgegeven, waardoor we morgen makkelijker de extra bagage kunnen transporteren. Ook al houdt dat nou in dat ik ondanks dat ik met de auto ga een uur eerder moet gaan rijden.
Morgenavond rond deze tijd is de eerste dag bijna afgerond. We zitten dan in een hotel, en ik kan nou nog niet inschatten hoe we er aan toe zijn en waar we staan.
Eens een klein gokje doen : Erg vermoeid, wat geirriteerd, meer verhuisd als geplanned, maar ook een extra klus voor de kiezen gehad die we niet voorzien hadden. We liggen iets voor op schema waardoor we denken dat we morgen veel verder voor gaan liggen op schema.
De aankomende drie dagen zullen spannend zijn. Een kort maar intens moment samenwerken, plannen zien uitvouwen en een machtig mooie klus klaren.