Ik kom nu echt tijd te kort merk ik. Ik wil een aantal dingen gaan veranderen en andere dingen gaan doen, en heb geen idee hoe ik dat meteen moet gaan aanpakken of oplossen.
Door de veranderingen op het werk veranderd mijn baan in zeer korte tijd met een tegenstrijdige uitwerking.
Door de reorganisatie vorig jaar is mijn rol als teammanager ‘uitgehold’. Minder jongens en door mijn manier van leiding geven sta ik dicht op het team met een brede rug naar de grote boze buitenwereld. in het verleden kon ik taken aan het team delegeren en zelf andere zaken doen, maar door de reorganisatie ben ik meer in het team gaan doen. Daarna de inrichting van het virtuele team, waarbij ik op een soort projectmanager achtige manier m’n werk moet doen, maar daardoor aan de lokale taken juist weer minder tijd dan ik zou willen kan spenderen. De tijd die ik in elke werkweek heb zitten kan ik makkelijk 2 keer overboeken en dat doe ik dan ook geregeld waardoor een werkweek van 50-60 uur meer regel als uitzondering is.
Dit is geen klagen trouwens, ik verkeer nog dagelijks in de zeer luxe positie dat ik op een motor ( = fun) naar een bedrijf mag gaan waar de starttijd niet stipt op 0830 uur staat, maar eerder of later is ook goed (= vrijheid), ik kan mezelf en mijn teamleden motiveren en ontwikkelen (= verantwoording en people management) en er zijn beste uitdagingen (= verantwoordelijkheid) in een werkgebied wat eerder mijn hobby was. En da’s dan net wat anders denk ik dan als raamambtenaar je geld opwachten.
En dat heeft ook zo’n uitwerking op mijn prive omstandigheden. Dit jaar gaat Huilie een tik krijgen. Je mag me best in den bips schoffelen (zeker nu, want aandacht) maar dan wil ik ook zoenen. En dat had Huilie net niet gedaan. Ik merk ook aan mezelf dat dit blog een goede plek is om mijn gedachten te ordenen en me eens te laten raaskallen over zaken die me aan het hard gaan, zoals privacy in deze overgereguleerde maatschappij, de angst die we onderling kennen waardoor als iemand op de Dam “de hypotheekrente wordt afgeschaft” mompelt er zo’n paniek uitbreekt.
Ook dit blog als een soort van exibionistisch dagboek gebruiken werkt voor mij, en soms ook voor anderen.
Daarom sta ik in heftig dubio hoe nu verder te gaan. Dit blog doorgaan op deze wijze, of mijn werk berichten of de veranderingen op een andere site melden, waar ook mijn virtuele teamleden er bij kunnen. Dus hier de fun en raaskal, dagboek en emoties, leuteren over motoren en andere dingen in mijn wereld en daar de zakelijke kant. Geen idee wat ik wil. Of wel, maar daar ben ik niet uit. Fuck, ik ben net als die vrouwen : liggen naast je in bed te wiebelen “Ik moet plassen” grmbl.. [poeslief] “Ga dan scheetje, hou ik je plek warm” “Nee, ik heb geen zin” NNNNNGGGG
Ik wil al een hele poos eens wat kloppen over een gesprek wat tijdens de vrijdagochtend hamkacroissant besproken is. Normaal is het een semi-intiem werkoverleg, maar de laatste keer was het diepgravender dan normaal. De jonge jackrussellterriërs die mijn ploeg tot een team maken hebben prive leuke ontwikkelingen. De een is een internationale bruiloft aan het voorbereiden, maar moet nog formeel toestemming van de andere familie krijgen. De ander heeft net zijn ‘soulmate’ weer teruggekregen nadat zij een dikke periode in het buitenland is geweest. En ik? Vrijgezel, en niet helemaal helder in mijn kop of het dat is. Het heeft z’n voor en nadelen, maar dat heeft een relatie ook. Affijn.. die ingrediënten in een gesprek en beide jonge rottweilers (ja, ze hadden bloed geroken en namen mij eens onder handen) beten toe en analyseerden waarom ik nu vrijgezel was en wat de vorige lading partners nou toch voor dames waren en wat dat met mij deed. Dat gesprek maakte op zich een beste indruk en dat wil ik eens uitwerken voor mijn eigen helderheid.
Of eens van leer trekken over het zoveelste geval van hypocrisie. Lekker je gal spuwen over een lid van de partij van Normen en Waarden die zijn adjudant eens bruut volhoemperde. Overigens : Chapeau Jack! Jij bent het bewijs dat ook een lelijke vent een lekker ding kan scoren. Want ze gaat natuurlijk voor je persoon en karakter, en niet de waanzinnige Olijke Aardappel looks of je status als staatssecretaris. It’s a highlevel fuck.
Daarnaast ben ik bezig om op een aantal vlakken schoon schip te maken en moet soms minder prettige dingen doen, en soms domweg besluiten nemen met verstrekkende gevolgen voor zowel mij als anderen.
Dit jaar gaat Huilie een tik krijgen. Je mag me best in den bips schoffelen (zeker nu, want aandacht) maar dan wil ik ook zoenen. En dat had Huilie net niet gedaan. Zo worden mensen in mijn omgeving eens tegen het licht gehouden en zal ik voor mezelf moeten bepalen wat mijn rol bij deze en gene is of is geweest. Jammer voor je vrouw en zieke kinderen, maar ik heb hier [1] niet om gevraagd lul.
Ook zal bij een eventuele splitsing van dit blog en een andere site het kunnen gebeuren dat de semi-anonimiteit die ik hier heb de hort op gaat. Net overigens alsof dat echt een issue kan zijn, ik heb mijn motorjas voorzien van ’t logo dus 1+1=2 voor de oplettenden. Waarmee ik dan weer en passant weer minder bezwaar bij ome $p€€ kan maken.
Een aantal lezers hier kennen me, en sommigen misschien inmiddels beter dan ze zouden willen [Hoi! Zwaai!] en voor anderen is dit een soort plek waar je eens ongegeneerd naar een idioot kan kijken.
En wat wil ik dan met die andere site? Zakelijk geleuter of ook een stap verder? De toekomst is onzeker op een aantal vlakken, maar de mensen om me heen die noodgedwongen weggingen doen het helemaal niet slecht, en daarbij, ik ben al een aantal keren opnieuw begonnen. En is dat slecht voor me geweest? Eh, wacht die gaat niet goed, sprak ie tikkend bij pa en moe op een kamer.
Vakantie? Oh ja, moet ook nog. Stel ik voor om een tentje en slaapzak te kopen, moe in de stress “Jongen da’s te koud hoor voor je” WTF, vreet ik daarvoor zo’n isolatielaag om m’n donder?
En waarheen met dat tentje? Denemarken? Zweden? Op de motor? Snap ik eigenlijk wel hoe ik op vakantie moet?
Let’s hit the road and clear my head.