- DenBolle.nl - https://www.denbolle.nl -

Ze heeft een naam.

Wat een weekend, en ze heeft een naam.

Een van de betere weekends in tijden. Tijdens het omkleden voor een zoektocht komt de post. Goede post want een bericht van de rechtbank in Amsterdam. Ik wordt als getuige / belanghebbende opgeroepen voor verhoor en zo ook de partij die ik er heftig van verdenk minder onschuldig te zijn dan ie doet voorkomen. Als dat minder voor ‘m uitpakt dan ie er nu aan toe is kan ik me zo voorstellen dat zijn weekend toch minder is dan de mijne. Veiligheidshalve meld de brief van de rechtbank dat de aangeklaagde partij op een ander datum en tijd gehoord zal worden. Voor die tijd eens met de griffie bellen om het dossier in volle glorie te lezen.

[1]

Reflectie!

Zaterdag stad en land afgezocht naar fatsoenlijk reflectie materiaal om zichtbaar op en met de motor te zijn. Mooi is minder belangrijk als zichtbaar. Grote reflectie stukken zijn niet te vinden, en ‘passend’spul moet besteld worden. Dan maar met een hoop McGuiver gehalte wat in elkaar geflanst.
De koffers worden aangepast en zijn nu goed zichtbaar. Op naar het zuiden, bijkletsen, bier drinken en neefjes en nichtjes juinen. Dat ik bij aankomst meer gejuind wordt dan de kinderen ligt aan het wennen aan de nieuwe motor. Nu pas zie/merk ik hoeveel wind dat scherm van Frederique tegenhield. Mijn gezicht ziet eruit alsof met een kussen heb liggen vechten. Gedurende de gehele rit wordt de helm strak tegen mijn gezicht geduwd. Dat scherm ga ik maandagochtend als ik naar het werk ga in de gierende regen nog sterk missen. Mijn pak is doorweekt als ik aankom op de zaak alsook de onderliggende kleding.

[2]

Inladen, opladen en aftanken...

Zondag, bijtijds vertrekken en een stukje toeren. Motor leren kennen. In het zuiden rij ik binnendoor naar Venray, dan de snelweg op naar Maastricht. Bij Maastricht getankt en ontdekt dat oude auto’s ook zonder spuit diploma in perfecte staat te houden zijn, en breder inzetbaar worden. In Maastricht de weg naar Valkenburg gevonden, en daar heen. In en plaatsje Sibbe (tegen Valkenburg aan) even wat rond gekeken, en tevreden ontdekt dat het heuvelachtige werk geen enkel probleem voor de motor is. Ondertussen zie ik Vaals aangegeven worden en daar was wat mee.. Oh ja.. drielanden punt!

Op het drielanden punt even rondgehangen, en via een heen en weer actie beetje België en Duitsland aangetikt. Dan terug, en door naar Aken. In Aken wat rond gereden en toen naar Luik (Liege) en ook weer een rondje gedraaid, en weer terug naar Maastricht, Utrecht, Amersfoort en het oosten weer in. In de afgelopen dagen sinds donderdag heb ik er bijna 1600 km opgezet en uit heel veel blijkt dat het een goede keuze was. Alleen het wennen aan het missende schermpje zal nog even duren, maar in totaal, is juist door het missende schermpje het rustiger aan de kop qua ruis en gebulder. Dat ik meer als een klauwende beer aan het stuur hang is bijzaak, en onder de 120km/h eigenlijk geen issue.
De motor heeft ondertussen een naam gekregen : Daphne.  Op de A2 in een bocht is er een slippartij, de gegoten bitumen is spekglad en de hele motor schuift uit het lood, de banden vangen de klappen netjes op en met extra gas zet ze zich weer overeind, zonder ook maar een een moment te twijfelen.

[3]

Hoogste punt van Nederland, Vaals

Zo rond rijdend en me realiserend dat die 1600 km er in no time op te zetten zijn is mijn todo lijstje uitgebreid.. Een goede slaapzak, en een plokvlodderschut tent, en dan eens op de bonnefooi een tripje doen: Oldenzaal, Osnabrück, Bremen, Hamburg, Kiel, Kolding, Odense, Roskilde en dan een pilske pakken in Kobenhavn. En voor zondag weer terug zijn. Mijn Deense collega reageert als ie dit hoort met “you know how long it took you the last time?” waarop mijn antwoord “yeah, but this time it’s on two wheels, so it will take half the time.” op onbegrip stuitte.

Maar goed, eerst een tent vinden waar goede en betaalbare tentjes en slaapzakken te vinden zijn.

Maandagochtend, eerste regenbui van betekenis. Tijd om het regenpak er in te doen. De kuip van Frederique was echt beschermend, Daphne’s smalle bekkie doet dat beduidend minder.  Eens kijken wat dat op de terugrit voor effect heeft.