Donderdagavond overdenk ik alles wat we gelezen hebben bij de rechtbank. Met name in de verklaring van Huilie zitten op z’n zachtst wat bijzondere wendingen.
In overleg met de advocaat besluiten we dat ik nog een keer naar de rechtbank ga voor een kopie van de verklaring. Daarmee kunnen we erg eenvoudig aantonen dat hij op z’n zachtst gezegd een andere interpretatie van de werkelijkheid had dan ik.
Weer die kant op, en meteen wat aan onderhoud rijvaardigheid in Amsterdam gedaan, brugje op, steegje in, tussen geparkeerde auto’s door en hoppa. Mooi voor de deur staan.
Ik meld me opnieuw en kan doorlopen, de beveiligingsbeambte staat wat gefronst naar de motorkleding te kijken. “Uit = ondergoed” grijns ik. De ritsen gaan open en de controle begint, overal waar ie een kier vermoed steekt ie de metaal detector in en luistert naar het gezoem. Ondanks dat ie z’n best doet slaat ie het grootste vak met metalen inhoud over realiseer ik me als ik door de deur naar binnen loop. Ah, tja, het gaat om het idee zeg maar. Ik doe gepast onder de indruk van de beveiliging en zij laten me naar binnen.
Binnen meld ik me bij de griffie en vraag het dossier op. Dat wordt gebracht, en ik ga weer lezen, met meer aandacht voor speciale delen dit keer.
De diverse formulieren worden bekeken en nog een keer de verklaring van een getuige en Huilie.
De hiaten zijn duidelijk zichtbaar en ook de manier waarop verder onderzoek gedaan is. Interessant genoeg om eens op door te werken. Met een kleine notitie tag ik dit dossier deel. Nog meer dingen lees ik en uiteindelijk weet ik voldoende.
Bij de balie overhandig ik het dossier en zeg “Zou ik dan nog van dit en dit een kopie kunnen krijgen?” De jongen neemt het dossier aan en loopt naar achteren. Terwijl ik sta te wachten komt de griffier naar me toe en meld “Gezien de status van deze klacht mag u nog geen kopieën hebben van de stukken in het dossier. ” Ik kijk haar aan en denk aan gisteren, en hou de mond. Als ik haar vraag hoe ik dan inhoudelijk me kan voorbereiden op het verhoor volgende week zegt ze dat goed doorlezen en aantekeningen maken wel toegestaan is.
Zonder me ook een ogenblik te bedenken zeg ik tegen haar “Ah, in dat geval wil ik het dossier nog even hebben. Als ik ‘m hardop voorlees blijft ie vast goed zitten. ” Ze overhandigd me de stukken weer en ik ga in een wat stiller hoekje zitten en pak de verklaringen er bij. Door me heel goed te concentreren en de verklaringen duidelijk voor te lezen slaag ik er in om de verklaringen woordelijk op te slaan…..