Als je op een motor wil rijden moet je eerst een paar keer zeven kleuren stront door de broek laten lopen voor je je serieus op de weg mag begeven. Als je met een vrachtwagen die weg op wil zit je ook uren aan dat wiel te draaien voor je alleen mag. Auto’s .. eh da’s een iets ander verhaal, maar ook daarvoor geldt dat je je moet verdiepen om te mogen rijden.
Met stroom spelen? Ook een diploma halen. Schieten als jager? Bewijsje scoren. Dokterje spelen (een echte dan hé, niet dat laffe jongens/meisje spel) papiertje halen.
In de bus een OV chip kaart toelaten ->; cursus volgen.. Je kan het zo gek niet bedenken of je moet er wel iets van een soort opleiding voor doen.
Hoe anders is dat met computers. Een apparaat wat als ie de opstart overleeft vaak met een soort van geluk blijft werken. Een delicate balans tussen elektronen, magnetisme, licht, software, toetsen (tot wel 102 verschillende) enzovoort . Al deze fragiele systeempjes worden met elkaar in evenwicht gehouden en brengen de magie van het werken met computers tot een mooi en machtig samenspel waar je tevreden naar kan kijken.
[Eh..Den, niet om het een of ander, maar waar gaat dit in vredesnaam heen vent.. maak je punt]
Nou dat punt he..
We zijn (of liever twee turbo’s uit het team zijn dat) retefuckingdruk met de omruil van de oude naar de nieuwe laptops. JetLi heeft even verlof dus het is best spannend om af te krijgen wat er gedaan moet worden. Omdat iedereen kan zien dat we druk zijn (de bureaus worden tegenwoordig zelf als opslagruimte gebruikt, ik zit aan een bureau wat net zo breed is als ik ben), alle ruimte als opslag wordt gebruikt etc hebben we toch een schermpje op het inloop pad staan waarop staat ‘In verband met verlof en projecten zijn we op dit moment drukker als normaal. We vragen je om voor problemen eerst contact met de helpdesk op te nemen.‘ Beetje flashy animatie en onhandig in het looppad gezet. Zou toch op moeten vallen toch?
Nou.. nee.. Zelfs ik in mijn blote kont zou niet gezien worden [insert braakje hier]. Niet door de users in ons bedrijf. De mensen lopen er omheen dat het een ware kunst is. Ze zijn nog net niet kwaad over dat rare scherm wat zo onhandig in weg staat.
Als ik na een paar uur thuis werken naar kantoor zoef en me omgekleed heb slaat de gekte in alle hevigheid toe. Als er een gebruikster bij de balie staat met de klacht ‘ik zit net op een soort van flexplek maar mijn scherm knippert ineens als een dolle.’ moeten we toch wel ingrijpen. De DELL dockingstations hebben soms kuren en kunnen pc’s spontaan laten herstarten of geven ineens op het scherm de zaken ‘minder correct’ weer.
[1]Dell Docking station
** Een docking station : een apparaat waarop zowel muis, toetsenbord, stroom, netwerk en een extern scherm kunnen worden aangesloten. Je klikt je laptop er op, en alle kabels zijn ineens aangesloten. Je laptop laadt zich ook meteen op en als je weggaat klik je je laptop los en hoef je niet alle kabels stuk voor stuk los te maken. **
Als mijn collega met een lichtelijk ontvlamde blik om zich heen kijkt duik ik er tussen ‘Ik loop wel even mee.. ‘ Hij grist nog een DVI kabel in mijn klauwen en ik hobbel achter de dame in kwestie aan.
Ze gaat voor me de gangen door en ik heb zoiets van ‘Tja.. docking, staat altijd aan.. ‘ We komen in de kamer waar zij haar flex plek heeft. Een scherm is 180 graden gedraaid waardoor ze tegen de achterkant van het scherm aankijkt. ‘Tja, niet om het een of ander, maar dat heeft niets met een haperend dockingstation te maken.. ‘ zeg ik als ik naar het scherm wijs. ‘Nee, da’s van een ander.’ zegt ze ‘ik ben hier gewoon gaan zitten. ‘ En jawel, een werkplek van een ander is ineens door het toe-eigenen van een dockingstation een flex plek geworden. Ze heeft het docking station wat normaal wat achter op het bureau staat naar voren getrokken en werkt direct op het scherm en toetsenbord van de laptop. Je zou je kunnen afvragen waarom je dan überhaupt een docking gebruikt.
Als ik op het scherm van de laptop kijk zie ik inderdaad een soort van flikkering.. Internet explorer staat open en in een schermpje zie ik een soort van pulldown menu-tje aan de lopende band open en dicht klappen. Dat is geen flikkerend scherm…
Als ik de kabels van het dockingstation volg zie ik een streng kabels (voeding, netwerk en muis) strak over het losse toetsenbord liggen. Een van de kabels drukt op enter. En drukt op enter.En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter. En drukt op enter.
Ik haal de kabels van het toetsenbord en meteen is het scherm rustig. ‘Was het zo simpel?‘ vraagt ze wat verbouwereerd. ‘Ja, en nog steeds te moeilijk voor je’ denk ik in gedachten als ik wegloop.
En daarom zit ik me af te vragen waarom je voor zoveel dingen een diploma moet hebben maar je wel aan een apparaat van X duizend eypo mag zitten, met toegang tot (vertrouwelijke) bedrijfsgegevens zonder ook maar een moment te snappen waar je mee bezig bent.