Mijn verlof komt er aan, drie weken vrij.
De eerste afspraak staat al, een oud collega heeft me via de site gevonden en we hebben afgesproken. Daarbij gaat as. maandag de eerste slag van de loopgraven oorlog plaatsvinden. Daarvoor is inmiddels een nieuwe domainnaam geclaimed en is de site al voor een groot deel gevuld.
Hij is deels informatief, maar ook met een duidelijke name and shame sectie. Aangezien ik nog niet weet hoe scherp het randje is waarop ik moet gaan balanceren hou ik de site nog achter de hand als wisselgeld.Vrijdag heb ik een juridisch overleg om de strategie te bepalen. Ben reuze blij dat dat informeel kan zonder een prijskaartje, die actie zou me anders een godsvermogen kosten voor betaalde bijstand.
Dus wordt het een vakantie ? Nee, niet echt. Maar wel een spannende en leerzame periode.
De naweeën van het sporten spelen me trouwens parten. Ik was voorbereid op spierpijn op de meeste plekken, maar uitgerekend mijn kont is alleen pijnlijk. En laat ik die nou de hele dag nodig hebben om op te zitten. Beetje ironisch dit.
Vandaag op het werk een gesprek gehad over mij en mijn houding, en met name wat je ziet als je daarlangs kijkt. Deed me inwendig blozen en zeker omdat degene die het me liet zien toch schijnbaar meer ziet van me dan ik zou willen of zou willen toelaten.
Die vakantie maakt me onrustig. Deels omdat ik niet echt vakantie kan houden, en deels omdat ik niet weet waar ik vakantie voor moet houden. Rationeel wel hoor, ik merk aan voldoende zaken bij me dat even een pas op de plaats best goed zou zijn. Maar gevoelsmatig ? Het rammelt aan alle kanten, en ik ben als de dood voor de man met de hamer.
Dingen uit 2009 die ik systematisch naar achteren heb gedrukt om mezelf niet te laten raken wachten op me, en als ik niet werk dan heb ik de druk niet om het weg te duwen… alsof je door die harige arm onder je bed wordt vastgepakt net als je met een sprong het bed induikt en denkt dat je veilig bent….