En weg is ie. Even aangewerkt met een team, en vanavond afgeschoten: the survey.
Watskebeurt?
Iets minder dan 2 jaar geleden is de nieuwe laptop in het bedrijf losgelaten. Toen een vlotte machine, en voldeed na testen aan de eisen die we stellen. Goed beheersbaar, ruim geheugen en volgens aanvraag voorzien van een wat groter scherm dan de oude laptop. Zelfs nu bij een nieuwe installatie gaat het best soepel.
Alle desktops zijn het gebouw uitgewerkt en sindsdien werken we makkelijk en naar tevredenheid met deze machines. Tot begin dit jaar. Onze recent aangetreden directeur ging de boer op en kreeg ineens tijdens wat gesprekken toch (op z’n zachtst gezegd) wat minder positieve feedback op deze laptops.
Dus de directeur ging verhaal halen ‘Den, kantoor! ‘ en tijdens het bespreken van deze veldmeldingen kwamen we er achter dat we niet de vinger op de zere plek kunnen leggen. Hij had geen echte issues, en ik had bij de helpdesk in de systemen nou niet meteen een duidelijke groep ‘klagers’ gevonden met problemen waar ik wat mee kon.
Dus tijd voor een vragen lijstje. En dan loop je tegen zo’n lijstje aan ‘wat en hoe vraag ik het?’ Is de vraag negatief dan heb je meehuilende wolven, ben je te positief dan ‘heb je geen gevoel voor het veld.‘ Wiebelend op die lijn zet ik een aantal basisvragen op.
Dan realiseer ik me dat er wel degelijk grote verschillen zijn in de manier hoe mensen met de pc omgaan. Er is een groep die nooit de pc herstart, maar alleen voor hibernation of standby kiest. Onze topper tot dus ver is iemand die sinds de oplevering van de laptop de pc maar 2x (in 2 jaar) echt herstart heeft.
Er zijn er (en die kom je altijd tegen als ze haast hebben) die op de desktop een mapje ‘privé foto’s’ hebben staan. Daarin staan de foto’s van afgelopen zomer, kindje wat net kan blijven drijven tijdens afzwemmen, een neefje met een ijsco over het gezicht uitgesmeerd, en die leuke serie foto’s van dat ene feest. Affijn, je kent de standaard meuk wel.
Zo’n foto mapje is tussen de 200Mb en enkele Gb’s groot en vertraagd de opstart van de pc enorm.
Ook berucht bij ons zijn de medewerkers die zoon, dochter, echtgeno(o)t(e), of whatever op een gazilion megapixel achtergrond instellen waardoor tijdens het overnemen van een scherm je uren kost. Tijdens het overnemen zie je tergend langzaam het scherm streepje voor streepje opkomen en ineens.. “ah.. snottebel, daar is het kind ” en dan bij elke bewging duurt het weer uren voor je verder kan.
Of meekijkend laat de medewerker je het probleem zien, en je hoort de gebruiker zeggen “Ja, deze machine is ook zo traag..” en op de taskbar zie je skype, msn, en nog een zwikkie niet toegestane programma’s open staan.
Tja, en dan moet ik toch concluderen dat er sprake is van een Huili b. in deze. We leveren de machines werkend en up to date uit en dan worden ze door de ‘eigenaars’ eens mooi onderhanden genomen en dan ineens “Stuk! Klote dingen, doen het ook nooit”
Een korte lijst van de ‘aanslagen’ die gebruikers doen :
- pc altijd hard uitzetten. ‘Tja, shutdown he.. duurt zo lang.‘ [ Joh, je stapt ook uit je rijdende auto als ie de garage inrijd? Stoppen en afzetten duurt ook zo lang? ]
[1] - Andere mail client installeren ‘He, wtf, jullie hebben Thunderbird gedeïnstalleerd?‘ ‘Ja, sorry, op onze zakelijke pc werk je met outlook, niet met thunderbird.‘
- Geen enkele mail weggooien en dan bij outlook (die een mailfile van meerdere Gb’s moet openen) klagen dat de pc traag is [ ‘Weggooien? Nee, joh, mooi makkelijk, kan ik altijd alles terug vinden.’ ‘Ah, je hebt thuis ook een jutezak aan de deur gebonden waar alle post in zit en blijft zitten? ‘]
- Niet toegestane telefoonsync applicaties gebruiken. [‘He, klotezooi, nou zijn al mijn adressen naar de filistijnen.’ ‘Wat was leidend met de synchronisatie, je telefoon of de pc?’ ‘Wtf, maakt dat uit dan?’ ]
- handige toolbars in internet explorer installeren [‘ja, die zat er zomaar ineens in!’ Dan zelf die toolbar opzoeken en de installer doorlopen: 4x yes klikken. ]
En zo zijn er nog legio zaken die vaak onbedoeld de performance van de pc nadelig beïnvloeden. En een zakelijke pc is toch vaak net wat anders ingericht (net wat fantiekere virusscanner, policies die van alles onmogelijk maken) waardoor dit soort gedrag sneller op een minder goed uitkomst terecht komt.
Ik heb eigenlijk geen idee wat ik kan verwachten van de uitkomst. Er zitten wat controle vragen in om te zien hoe serieus de invuller de taak oppakt, en ook via een omtrekkende beweging probeer ik zicht te krijgen op de zaken die de klager als huili b. ontmaskert.
Er zijn wat scenario’s :
- de reacties tijdens de gesprekken met de directeur zijn wat overtrokken, en er blijken in de hele groep maar een paar kleinere issues te spelen.
- We hebben de plank met deze pc’s om wat voor reden dan ook helemaal misgeslagen en ze zijn voor onze buitendienst niet de meest handige zet geweest.
- IPADDEN, IPADDEN !!
Tja, en die laatste is net wat vervelend. Tuurlijk is een Ipad mooi. Smoelt heerlijk, ziet er gelikt uit en je kan er nog steeds de blits mee maken. Maar ja, dan moet je er wel wat in hebben om te laten zien en op dit moment zijn in onze systemen daar nog niet de beste oplossingen voor. Er is al een hele hoop maar dat is nog niet perfect. En daarbij, er zijn inmiddels al betere ‘tablets’ dan de Apple Ipad, maar het is maar net wat je er mee wil doen.
De survey is de deur uit, de eerste reactie was er binnen 5 minuten (die was positief over het initiatief) dus ’t zal me benieuwen.