In de verte hoor ik een gierend pulserend geluid. Het duurt even voor ik me realiseer dat het om een brand alarm gaat.
Rotoefeningen ook altijd. Ik bel met Polen om uit te leggen dat de site plat gaat. De jongens sluiten af en we maken ons gereed om naar buiten te gaan, naar het verzamelpunt.
Dan heel langzaam realiseer ik me dat ik niet op het werk ben. Sterker, ik lig in mijn bed. ‘Welke stomme klootzak heeft zo’n alarm toch in vredes naam?‘
Ik draai me om en hoop dat de medebewoner in dit gekkenhuis zijn of haar wekker uitzet. Het pulseren blijft maar doorgaan en ik wordt nog wat wakkerder.
‘Verrek, das het brandalarm hier..’ ik schiet wat kleren aan en stuif mijn hok uit. In mijn hoofd flitst nog dat ik de inboedel verzekering op het nieuwe adres moet zetten.
Als ik de deur van het slot haal staat het halve huis in de gang te stuiteren. Als snel is duidelijk dat het om een semi-vals alarm gaat. Er staat niets in de brand, nog niet althans. Ik ben schijnbaar de enige die het alarmsysteem kan uitzetten, in elk geval de sirene die vol overgave zijn 130dB de gang in jaagt, en dat kreng hangt precies voor mijn deur.
Als het geluid is gezet staan er een aantal bewoners behoorlijk pissig in de gang. De aanstichter van de herrie is in geen velden of wegen te vinden. Als we de keuken ingaan is er letterlijk geen zicht. De rook is nog dik en vettig. Na wat luisteren blijkt dat er een van de bewoners in een wat kennelijke staat besloten heeft om hamburgers te bakken. Dat ging op de een of andere manier niet helemaal goed en zodoende was er in no-time dikke rook, en ging het alarm af. De pannen zijn naar buiten geflikkerd met inhoud en ineens realiseerden de beschonkenen dat het alarm ook nog eens afging, met de volksopstoot in de gang tot gevolg.
Uiteindelijk is ook het alarm gereset, de gemoederen wat gekalmeerd en is iedereen toch weer naar bed gegaan.
een zondagochtend, gewoon om 0425 uur… De eerste week wonen en slapen zit er hier op, een gekkenhuis met prettig gestoorden, ik ga mijn plekje hier wel vinden.
Overigens leverde deze actie wel een leermoment op: B. de blinde was in geen velden of wegen te vinden tijdens alle commotie, die lag in zijn kamer de slaap der onschuldigen te rotten. We gaan eerdaags eens een plan opstellen om als het wel fout gaat goede stappen te kunnen maken.